Çiçek Yetiştiren Gübre Olabilmek

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

Çiçek Yetiştiren Gübre Olabilmek

22/01/2013

Sürekli iyiliğe ve güzelliğe dair yazılar yazdığını, ha bire bu yönde söylemlerde bulunduğunu ama kendisinin de bazı kusurları bulunduğunu söyleyen birine üstat Necip Fazıl, "Ben çiçek yetiştiren bir gübreyim" diyerek muhteşem bir cevap vermiştir.

Mis kokulu bir gül olmakla pis kokan bir gübre olmak elbette ki bir ve aynı değildir. Ancak sadece çevreye kötü kokular yayan bir gübre olmak ile bir çiçeğe, tarladaki bir ürüne gübre olabilmek de takdir edilmelidir ki aynı şey değildir.

Hatasız insan yoktur. Olamaz da. Hatasızlık adı "noksan" demek olan insanoğlu için (insan = noksan) bir hayaldir, ütopyadır ancak. Önemli olan hatalarımızın yanında onları telafi ettirebilecek iyiliklerimizin de bulunmasıdır.

Bu nedenledir ki dinimizde, "Yarın huzuru mahşerde günahsızlar bir tarafta, katıksız sevaplılar da öbür yanda toplanacak" denilmemiştir. "O gün her şey ölçüye vurulacak ve tartıda sevabı - hasenatı ağır basanlar kazanacak" denilmiştir.

Dikkat edin, "Sevapları ağır basanlar..." Demek ki hatalarımız da olabilecek ama bunlar iyiliklerimizden daha ağır gelmeyecek, hak katında asıl önemli olan bu. Yine köklü inanç kültürümüzde yanlış anımsamıyorsam, "Günah işlediğinizde hemen bir sevap işleyin ki bu davranışınız günahı telafi edebilsin" mealinde bir hadisi şerif de mevcuttur. Bu hadisin taşıdığı mana psikolojik bir gerçeklik taşır, o yüzden de bence mucizevidir.

Şöyle ki:

İşin doğası gereği iyilikle kötülük bir arada sonsuza kadar gitmez. Bu, ateşle suyun bir arada uzun süre kalamamasına, bir yerden sonra suyun ateşe galabe çalmasına benzer. O yüzden

her hata yanında hemen bir doğru iş yapılırsa umulur ki bu davranış o hataların düzeltilmesinde suyun ateşi söndürmesi misali bir işlev görebilir.

"Zaten hata yaptım" denilerek şeytani ümitsizlik ve iyice boş vermişlik tuzağına düşülürse şayet ipin ucu iyice kaçar ve ortaya her şeyiyle bozulmuş; iyi, faydalı olmak namına hiçbir niyeti ve çabası kalmamış, üstelik de sadece su, elektrik, gıda tüketen, havayı kirleten patolojik insan yığınları çıkar.

Tam da hatırlayamıyorum gerçi ama Mevlana'ya ait olduğu söylenen;

"İlla yüz deme, doksan da olur.

İnsan dediğinde noksan da olur.

Ben olmazsam olmaz diye kibirlenme,

Şu dünyada sen yoksan da olur" mealinde bir şiir okumuştum, onu da yeri gelmişken paylaşmış olayım.

Yine dinimizde, "İnsanların en hayırlısı insanlara en çok faydası dokunandır" denilmiştir.

Dikkat edin, hiç günahı olmayan ya da sürekli ibadet eden, en çok namaz kılan değil! Hem iyi, faydalı bir insan olmak fıtratımıza uygun yaşamak demektir ayrıca. Fıtrata uygun yaşamak ise gerek bireysel bazda gerekse aile ve toplum yaşamında kişileri mutlu eder, sağlıklı kılar. Her daim fıtrata aykırı işler yaparak sağlıklı ve mutlu olmayı beklemek Akdeniz havzasında Karadeniz hamsisi avlamaya çalışmaya benzer.

İyi, faydalı bir insan olmanın ilk şartı kanımca duyarlı bir vatandaş olmaktan geçer. Duyarlılık seyirli, serinlikli ve çok hoş olan iyi insan olabilme ve erdem yüksekliğine çıkabileceğimiz zahmetli merdivenin ilk basamağıdır. O basamak olmadan, bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın demekle yahut evimin ötesi bana lazım değil / sadece gemisini kurtaran kaptan mantığı taşıyarak o yüksekliğe çıkılamaz.

Hayır, "Oraya çıkılmazsa ne olur peki" denilemez. Dediğim gibi oraya çıkmak hem fıtrata uygun yaşamış olabilmek, böylece daha huzurlu ve mutlu olabilmek için gereklidir hem de

çoğu kişinin aradığı makbul bir Müslüman sıfatını hak edebilmek için. Çünkü iyi ve faydalı olmak adına "güzel ahlak" denilen ve Allah'ın görmek istediği resmin bütününü oluşturan

pazılların en önemlilerindendir.

Peygamber efendimiz (SAV) bir gün "din nedir" diye sorulduğunda "din güzel ahlaktır" diye cevap vermiştir. Yine bu konuda, "Din inançla başlar, ibadetle devam eder ve güzel ahlakla olgunluğa erer." denilmiştir.

Yorum Yaz

2305 kez okundu. Yazarlar