OKUTMAMAK VE UZAK DÜŞÜRMEK İÇİN HER ARGÜMAN KULLANILMIŞ

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

OKUTMAMAK VE UZAK DÜŞÜRMEK İÇİN HER ARGÜMAN KULLANILMIŞ

27/04/2014

Meali olmaz. Bel altı olmaz. Rahle iyidir... Abdestsiz olmaz... Açıkken olmaz...Diz üstü oku... Kur'anı okutmamak için sinsi bir senaryo kurulmuş!

Meal olmaz: Niye, Allah bize kitap yollamadı mı? Niye yolladı peki? Anlamamız için değil mi? Evrensel bir dini anlamamız için tüm dünyanın arapça öğrenmesi mi şart?

Diz üstü oku: Dizlerin uyuşsun ve fazla okumadan kalk! Fazla okuma ki alışkanlık kazanmayasın! Kan dolaşımın yavaşlasın, ayağına kramplar girsin ve kısa sürede pes at, kalk ayağa. Kur'anı da kılıfına sok, duvara kaldır. Sonra aklına her okuma işi geldiğinde dizine giren kramplar gelsin hatırına ve vazgeç...

Rahle adeti: Her yerde rahle bulamazsın. Zaten Kur'an da öyle her yerde okunmaz ki. Onun özel yerleri ve zamanları vardır. O özel anları ve yerleri kollayacaksın. Kaçırırsan sonraki sefere. Dua et!

Abdestsiz olmaz: Benim bildiğim abdestsiz olmayacak olan namazdır. Kur'an okumak için abdest niye gereksin! Bu şartı da yerine getir! Yani Kur'an okuman bir başka setle daha zorlaştırılmış, mümkün mertebe bu olasılık iyice düşürülmüş olsun! Bir miktar kişi de şeytanı aşıp da, nefsini bir punduna getirip de her niyetlendiğinde bu sebeple vaz geçer!

Başı açık olmaz: Niye olmasın ki! Saçla ne ilgisi var! Gıybet yapan dille oluyor ama... Yalan söyleyen dille olmuyor mu okuma işi! Bir münafıklık alameti olan ve müslümanda asla bulunmaz denilen yalanın söylendiği dille okunabiliyor da bir nefsi hata yahut alışkanlık işi olan baş örtüsü olmayınca olmuyor, öyle mi! Bir miktar bayan da bu sebeple uzaklaşır!

Bel altında tutulmaz: Bir rahle vs. bulamadıysan, dışarıda vs. okuyacaksan şayet belimden yukarıda tutacağım diye kendini zorlar durursun. Nitekim kolların uyuşur! Yorulur ve vazgeçersin. Bir saat yerine beş dakika okumana derman bulabilirsin sadece! Önceki engellerle okuyan sayısı azalır, bununla da okuyacağın süre iyice kısalır.

Mevlit, ruhuna fatiha, mezar başı okumaları: Bu uygumaların oluşturduğu kültürle, tüm bunlarla vs. sebep olunan toplumsal algı ve alışkanlıkla Kur'an hakkında en çok ölüler için ve daha ziyade mezarlıklarda vs. okunan bir kitap imajı yaratılır.

Güzel ses: Güzel sesle okumak daha güzel anlayışı ile sesin güzel değilse okuman çok da hoş olmaz ama yine de sen bilirsin tarzında bir algı yaratılır. Bir miktar kişi de gerçek bu olmasa bile algı bu olduğu için ezilir, utanır, uzak durur! Sadece sesi güzel hocaları dinlemekle yetinmeye başlar.

Tecvid: Bunu da şartmış gibi sunan bir algı yaratıldığı için harfleri vs. yeterince iyi çıkaramayacağını, gırtlaktan tam olarak yuvarlayamayacağını vs. düşünen yığınla insan da ister istemez zaman içinde uzak kalmaya başlar. Allah bir kitapla insanlara haber yollamıştır aslında. Önemli olan haberdir, zarf değil... Lakin bu tür tuzaklar yüzünden ilahi mesaj kimsenin önceliği olmaz!

Sonuç

Herkes için inan kitap sadece sınırlı sayıdaki alimlere ve hocalara kalır. Böylece onlar okur, biz dinleriz. Sesi güzel hoca dinledik mi etkilenir, bu etkilenmeyi Kur'andan etkilenmek zanneder gideriz. Böylece gerçek din değil; birilerinin dinden anladıkları bizlerin dini olmaya başlar. Derken ortaya dinden anlayan insan sayısınca başka din algıları ve telakkileri çıkar. Haliyle de meydan kaynağı ilahi olan saf dine değil; sayısız din telakkisine kalır.

Düşünsenize: Din tek olduğu halde bir sürü din algısı ve telakkisi... Hangisi gerçek dine en yakın, hangisi gerçek dinle birebir olarak örtüşüyor; bunu ancak ölünce huzuru ilahide anlayabileceğiz! Şimdilik iki arada bir derede kalmaya, bir biçimde bocalayıp durmaya aynen devam...

Yorum Yaz

1248 kez okundu. Yazarlar