ÜZÜNTÜYÜ İLAÇLA, ŞİZOFRENİYİ RESİMLE

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

ÜZÜNTÜYÜ İLAÇLA, ŞİZOFRENİYİ RESİMLE

03/03/2015

Son Dönemde Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri hızla yaygınlaşıyor.

Adı her ne kadar toplum ruh sağlığı olsa da yönetmeliğe göre buralardan daha ziyade şizofreni vb kronik psikoz hastaları hizmet alıyor.

Buralarda bu hastaların damgalanmaması için de çalışma yapılması hedefleniyor lakin bu hastaların böyle özel yerlerde yardım almaları en büyük damga sebebi oluyor. Başta sağlık sistemi onları halkın genel olarak hizmet aldığı hastaneler dışında, böylesi özel birimlerde tedaviye kalkışarak ayrımcılık yapmış ve onları damgalamış olmuyor mu?

Diğer bir ilginç nokta da şu! Psikozlar psikiyatrideki en ileri, en baba hastalık olarak bilinir. Madde bağımlılığını antidepresanla, karı koca arasındaki iletişim sorunlarını anksiyolitiklerle tedaviye çabalayan psikiyatri son dönemde tıpkı şeker ve hipertansiyon gibi birer tıbbi hastalık dediği psikozları bu birimlerde resimle, müzikle, terapiyle rehabiliteye çalışıyor. Siz hiç resimle, müzikle rehabilite edilen bir şeker hastası yahut tansiyon hastalığı gördünüz mü?

Öyleyse şu soruyu sormak hakkımız değil mi? Hani bu sorunlar da tıpkı diğer tıbbi rahatsızlıklar gibi birer fiziksel hastalıktı?

Diğer bir soru da şu olmalı:

Madem psikiyatride gerçek bir fiziksel hastalığa daha yakın duran, daha tıbbi temelli bir sorun olarak bilinen şizofreni tedavisi bile sadece ilaçla olmuyorsa; madem resim, müzik, terapi vs en baba hastalık denilen psikozları rehabilitede bile işe yarıyorsa psikiyatri psikotik olmayan, hatta hastalık olup olmadıkları bile tartışmalı olan, daha doğrusu ilgili mesleki kitaplarda bile açıkça bozukluk olarak geçen, dolayısı ile hastalık olmadığı her bakımdan gün gibi ortada olan (sadece halka ısrarla hastalık olarak yansıtılan) daha düşük seviyeli duygudurum vb. sorunları neden sadece ilaçla tedavi etmeye devam ediyor?

Gerçekler sorularla anlaşılır!

Soru üç:

Hastalık olan şizofrenide vs. bile kesin olarak sonuç vermeyen (kesin tedavisi olmadığı için rehabilitasyona geçiliyor zaten) bu ilaçların hastalık olmayan ancak peynir ekmek gibi reçete edilen sorunlarda işe yaraması mümkün müdür?

Zaten bu ilaçların şeker tabletiyle aynı düzeyde etki gösterdiğini ortaya koyan yığınla araştırma sonucu yok mudur?

Öyleyse asıl bu daha yaygın olan, daha fazla ilaç tüketilen, daha çok komplikasyona açık olan sorunlar için resimle, müzikle, terapiyle vs. çözüm merkezlerinin devreye girmesi gerekmez mi?

Üzüntüyü, sıkıntıyı vs. ilaçla; psikozu, şizofreniyi vs. resimle!

Bir duyguyu, bir düşünceyi ilaçla; bir hastalığı ise resimle, müzikle...

Sizce de ilginç değil mi?

Asır, sağlam adama bile, şayet düşünmeye / sorgulamaya kalkışırsa tabi ki, kafayı yedirecek bir asır!

Yorum Yaz

1488 kez okundu. Yazarlar