2. Hergün sizi memnun eden 3 sey yazın. Hergün, sizin kendiniz hakkında sizi mutlu eden 3 şey yazın. Mutluluğun varlığının en büyük yaratıcılarından bir tanesi minnettarliktir.

3. Yargı, mutluluğun en büyük katilidir.

Mutluluk bir secimse, yargı da öyledir. "Beni mutlu olmaktan alıkoyan hangi kararlara sahibim?" diye sorun. Sonra kendinizi yargılamaya son verin. Aklınızda bir durma işareti( stop sign; ornegin kırmızı ışık gibi) veya önünüzde bir el hayal edin ve sonra hemen durun. Ardından sunu sorun: "Kendimi yargilamaktan başka hangi seçeneğe sahibim?"

4. Hayatı eğlence için yasamaya başlayın.

Söyle sorun; "Bugün neyi yapmak benim için eğlenceli olurdu?" Ve onu YAPIN!

5.Yasaminizi ve geleceginizi yaratmaya başlayın.

Uyandığınızda Hergün su soruyu sorun; "Bugün kendi hayatımı yaratıyor olsaydım, derhal neyi secerdim?" Basınızın üzerinde oturan mutsuz bir file izin vermektense, sizi yaratıcı istikamete yönelten bir soru sormak, güne doğru başlamanın bir yoludur.

6. Mutlu insanlarla vakit geçirmeye başlayın, ve lütfen mutsuz insanları mutlu etmeye çalışmaktan vazgeçin.

Maalesef, bu sonuc getirmez. Kendisini sürekli olarak daha az mutlu hisseden insanların arasindaysaniz, lütfen kendinize iyi davranın ve onlarla zaman geçirmemenin nedenlerini bulun.

7. Hergün kendinizi ve kendi vücudunuzu mutlu edecek birşey yapin. Bir masaj, spor, yüzme, parkta yürüyüş veya lezzetli bir ikram olabilir. Çıkış noktanız; YASAMAYA BASLAMAKTİR. Kendinize ne kadar çok yasamaya izin verirseniz, en az umduğunuz zamanda mutluluk sizi daha çok bulacaktır.

İster inanın ister inanmayın ; aslında mutluluk sizin doğal halinizdir. Kendi kendinizin karşısında olmayı seçmediğiniz seciminizdir; bu halinizdir. Bu nedenledir ki cocuklar genellikle mutlu görünürler; çünkü kendi karşılarında olmaya başlamayı henüz ogrenmemislerdir . Yukarıdaki basamakları kullanırsanız günlük mutluluk seviyenizde bir degisimin başladığını göreceksiniz. Bunlar sizin doğru yolda oldugunuzu gösteren yalnızca birkaç işarettir, fakat daha fazlası elde edilebilir .

YA MUTLU OLMAK DÜŞÜNDÜĞÜNÜZDEN DAHA KOLAYSA?

MUTLULUK, TAMAMEN BİR SEÇİMİR.

YA ŞİMDİ MUTLULUĞU SEÇMENİN ZAMANIYSA?

Yazan: Ferhat DURAN

İŞTE KLİŞE BİR KİŞİSEL GELİŞİM YAZISI

Bu klişe bir kişisel gelişim yazısıdır. İçeriğinde genelde kulağa çok hoş gelen sözler ve sloganlar kullanılır. Burada da aynen öyle yapılmış! Oysa bunlar ne derece doğru ve gerçekçidir?

Oysa mutluluğa bu denli vurgu yapmak, mutluluğu bu denli hayatın merkezine koymak, sürekli mutluluk ekseni etrafında dönmek ve hayatı sürekli mutluluk üzerine programlamak en temel mutsuzluk nedenidir.

Çünkü bir yaşantıya duyarlı hale geldikçe zıddına da duyarlı hale gelirsiniz. Yani mutluluğu bu denli önemserseniz zıddı olan mutsuzluğa karşı hassasiyetiniz artar. Hassasiyet arttığında etkilenmek daha fazla olur. Kısacası mutluluk mutluluk dedikçe ancak mutsuzluğunuzu çoğaltırsınız! Tam tersine mutluluk peşinden koşmayanı gelip bulan bir ödüldür. Mutlu olmak istiyorsanız mutluluğu hedef olmaktan çıkarmalı, bu konuda zihinsel doldur boşaltlar yapma, mutlulukla yatıp mutlulukla kalkma huyundan vazgeçmelisiniz.

Mutlu insanlarla vakit geçirmeye bakın deniyor! Çevremizi, günlük yaşamımızı ve kendimizi insanlığımızdan soyutlayarak sadece mutluluk bazlı olarak kurgulamak ne kadar doğru olabilir? Bir insanın şu hayattaki tek ihtiyacı mutluluk mudur ki mutluluk veren insanları seçmeliyiz, geri kalanına karşı kendimize duvar örmeliyiz? Bu hayatın doğal akışına, yaşamın olağan işleyişine, insan olmanın fıtri kodlarına ne denli uygun olur? Hayatın olağan akışına uygun olmayan böylesi suni bir seçimin bizatihi kendisi mutsuzluk üretmez mi?

Hayatınızı ve geleceğinizi yaratmaya şimdiden başlayın deniyor! Hayatı ve geleceğimizi yaratmak sadece bize bağlı olabilir mi? Bu mümkün mü? Bu öğüt ne denli gerçekçidir?

Mutlu hisseden insanlar deniyor mesela! Mutluluğun ölçüsü olarak hissetmek baz alınıyor. Hissetmek mutlu olup olmadığımızın tayininde geçerli bir ölçü müdür? Kişiler kendilerini mutlu hissettikleri halde mutsuz olamazlar mı? Bunun tam tersi de mümkün olamaz mı bazen? Hissetmek sağlıklı bir ölçü kabul edilebilir mi? Bir insanın kendisini dünyanın en iyi insanı hissetmesi onun dünyanın en iyi insanı olduğunu mu ispat eder?

Kendini mutlu hissettiğin şeyi yap deniyor! Tek ölçü mutluluk ve hissetmek! Bir şey sırf mutluluk verdiği için yapılabilir mi? Yapılması gereken şeyler mutluluk vermiyor diye yapılmayacak mıdır? Ya da mutluluk veren ancak yapılmaması gereken şeyler sırf mutluluk veriyor diye yapılabilir mi?

Velhasıl aaaaaahh ah demek istiyor insan! Hangi birisine cevap vereyim ki!

Kişisel Gelişim, NLP vb isimler altında daha böyle bir sürü yanlış mesaj, bir yığın hatalı bilinçaltı kodlama! Psikolojilerimiz boşu boşuna bu denli hızla bozulmuyor.