DİLİNDEKİ: DİN İMAN, AMELİ: FİKİR HIRSIZLIĞI

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

DİLİNDEKİ: DİN İMAN, AMELİ: FİKİR HIRSIZLIĞI

25/10/2016

Bu ülke insanının gözünde iki şey var ki bunlar en değersiz nesnedir ve bu gerçek ne hazindir ki eğitimli de olsa eğitimsiz de olsa, dindar da olsa ateist de olsa hiç değişmiyor:

Bu iki şeyden birisi bilgi öteki de fikirdir. Ya bir ileti beğenilse dahi hiç paylaşılmıyor ki bu emeğe saygısızlıktır, bencilliktir, ben istifade ettim ama başkası etmesin demektir. Kurana göre bu ufacık bir iyiliğe bile mani olmaktır.

Diğeri de paylaşırken kopyalayıp kendi iletin gibi paylaşmaktır. O fikri kendi fikrin gibi yansıtmaktır. Bu en başta fikre saygısızlıktır, sonra kul hakkıdır. Bunu daha ne zaman öğreneceğiz!

Batılılar fikre, fikir mülkiyetine çok değer verir. Orada bu yasal olarak bazı müeyyidelerle tanımlanmıştır, ciddi yaptırımları vardır. Fikir ve sanat eserleri kanunu vardır ki bu bizde de vardır aslında! Çünkü fikir en önemli üretimdir. Zırt diye bir anda çıkan bir şey değildir. Bu yüzden fikir üretmek herkesin harcı değildir. Çok az kişi yapabilir bunu!

Yılların profesörüdür, yaratıcı, özgün, ufuk açıcı iki adet fikri üretimi olmayabilir. Bu yüzden fikir adamı denir bazılarına, düşünür denir, kanaat önderi denir. Bu işler herkesin yapacağı işler olmadığı için bu sıfatlar sadece bazı kişilere verilir! Fikir üretimi en önemli emektir, arkasında yılların birikimi, özel deneyimler, Allah vergisi bazı yetiler vardır.

Böyle deyince Allah ile aldatanlar hemen, "Sen Allah rızası için yapmıyor musun bunu, sen ego sahibi birisisin" diyor hemen! Allah'ı bilen hakkı, hukuku da bilir, saygılı olur, hırsız olmaz! Bu hassasiyet bir ego refleksi değildir; emek, hak, hukuk, duyarlılık, saygı, samimiyet tasasıdır! Ego sahibi olsak, Allah rızası taşımasak bunca değerli fikri burada ayağa düşürerek böyle beş kuruşluk etmezdik! Kendimize saklardık! Ya da daha başka şekillerde değerlendirirdik!

Bir insan bir fikri alırken neden kopyalayıp da kendine maletme gereği duyar? Neden millette kafa karışıklığı oluşturma, fikrini aldığı kişi hakkında güvensizlik oluşturma, onun her üretimini tartışılır hale getirme yolunu seçer? Bu pervasızlığa, bu şeytanlığa ne lüzum vardır? Amaç paylaşmaksa, amaç insanların istifadesiyse bunun yolu yordamı yok mudur? Neden bu yol takip edilmez?

Ben fikirlerimin ne kadar özgün, yaratıcı, ufuk açıcı olduğunu, ne denli kıymetli olduğunu biliyorum! Bu konuda kimseden en ufak bir ilgi, takdir beklemiyorum! Sadece saygı bekliyorum! Hiç olmazsa hakkımı, emeğimi gaspetmesinler, kurnazca, ucuzca bari kendilerine maletmesinler; bunu bekliyorum!

Ben fikirlerimi yarın öbür gün kitap yaptığımda (ki yapabilirim, hakkımdır, kime ne) "İzzet hoca kendine maletmiş ama yalan söylüyor, bunları hep sağdan soldan toplamış, demek ki o iletilerin hepsi de başkasına aitmiş" dedirtmeye kimsenin hakkı yoktur! Hayatta en nefret ettiğim şey emek gaspı, fikir hırsızlığıdır.

Başkasının fikrini paylaşıyorsak altına mutlaka kaynağını yazalım! Aksi davrananları engelliyorum, gerekirse her yerde hırsızlıkla itham ederek rezil ediyorum, hatta gerekirse hukuki yollara da başvuruyorum! Ve bu Allah, din, iman deyip de hak ve hukuk konusunda bu kadar duyarsız, bu kadar sorumsuz olan din aldatıcılarına hakkımı asla helal etmiyorum! Bu yönde bir fikir hırsızı görüp de üzerine düşeni yapmayan, onu orada uyarmayan, onu orada rezil etmeyen kim varsa onlara da!

Yorum Yaz

936 kez okundu. Yazarlar