SÜDGE Programı kapsamında, trafikte alkollü olarak araç kullanırken ehliyetlerine el konulan kişilerle mesleki görüşmeler yapıyorum! Mesleğimin bana Allah'ın özel bir lütfu olduğunu düşünüyorum. Çünkü çalışmadığım hiç bir kurum, hizmet vermediğim hiç bir sorun alanı kalmadı. Adliyelerde, cezaevlerinde, emniyet teşkilatında, polis alım komisyonlarında, valilik bünyesinde, rehabilitasyon merkezlerinde, diyalizlerde, hemen hemen tüm kurumlarda çalıştım! Engelli çocuklardan tutun madde kullananlara, oradan en ağır psikoz vak'alarına varıncaya kadar hemen her sorun alanında hizmetler verdim! Bu kadar geniş bir yelpazede hizmet verebilmek çok az kişiye nasip olmuştur diye düşünüyorum!

Alkollüyken ehliyetlerine el konulan kişilerin çoğunda büyük bir mahcubiyet gözlemledim! Araç kullanarak hayatları riske attıkları için değil, alkol aldıkları için! Bir çoğunun bu mahcubiyetle "Artık Allah'ın yoluna yöneleceğiz hocam" dediklerini, bu mealde ifadeler sarfettiklerini gördüm! Bu ifade aslında onların bilinçaltına ekilen tohumların bir yansımasıydı. Onlar kendilerine öğretildiği şekilde konuşuyorlardı. Bu sebeple alkol almayı Allah'ın yolundan uzakta olmak olarak görüyorlardı!

Esasında bu Anadolu'da yaygın bir kabuldür. Gerçekten de böyle görürler. İçkinin diğer günahlar içinde özel bir yeri vardır. İçkiye yönelik bu yaygın bakış açısı dinden değil, toplumun dini zannedilen inanç ve kabullerinden kaynaklanır!

Bunda "İçki içenin 40 gün namazı kabul olmaz" ve "İçkili ölenin imanı gider" türü din kılıklı şehir efsanelerinin büyük rolü vardır. Yine "İçki bütün kötülüklerin anasıdır" iddiası! İçki bütün kötülüklerin anası nasıl olabilir? Bütün kötülüklerin anası cehalettir. Şirktir. Kula kulluktur yani hurafelerdir. Halbuki Kur'an 40 gün yaklaşmayın vs demez, sadece ne dediğinizi bilinceye yani sarhoşluktan ayıkıncaya dek yaklaşmayın der. Dinin içkiye yönelik yasaklayıcı tavrı ne dediğini bilmeye mani olması yani aklı geçici süreliğine perdelemesi yüzündendir. Gerçek bu olduğu halde alkollü kolonya kullanmaya bile bu topraklarda yıllarca dinen caiz değil demişlerdir. Oysa ele bir iki damla değil, üç kova alkol dökülse bile aklı perdeler mi?

Yalan söyleyen, dedikodu yapan, sözünde durmayan, israf eden, kul hakkı yiyen, gelinine, kayınvalidesine, annesine babasına, komşusuna, üç kuruşa 10-12 saat çalıştırdığı işçisine her saat zulmeden, en önemlisi de şirk koşan hiç kimse kendisini Allah'ın yolundan uzakta görmezken içki içenlerin kendilerini, içmeyenlerin ise içenleri Allah'ın yolunun dışında algılaması, bu algının hala bir şekilde yaşatılması çok büyük bir çifte standarttır.

Halbuki alkol de tıpkı bunlar gibi bir günahtır sadece! Kur'an "Allah israf edenleri sevmez" diyor. Allah içki içenleri sevmez denilmiyor. Giyimde, yeme içmede, arabanın yakıtında, oturulan lüks evlerde vs sabah akşam israf etmeyen kaç kişi var? Yani Allah'ın sevmediği? Allah'ın sevmem dediği bir eylem için bile söylenmeyen bir "din dışılık" iddiasının, Allah'ın sevmediğini söylediği kişiler hakkında dahi ifade edilmeyen bir imani sorun imasının alkol alanlar için sinsice sinelere telkin edilmesi büyük bir ikiyüzlülüktür.

Bu kişilere "Rahat olun! Yalan söyleyen, kul hakkı yiyen, zulmeden, şirk koşan utanmıyor da siz niye mahcup oluyorsunuz? Sizinki de hepimizin bir şekilde işlediği günahlar gibi bir günah sadece! Sadece içkiliyken trafiğe çıkmayın, yanlış olan bu, öteki sizin seçiminiz! Kimi yalan söyler kimi içki içer. Hepimiz bir biçimde günah işliyoruz. Hiç biri sorun değil de sizin ki mi sorun? Biz günah işlerken iyi de sıra size gelince neden problem" diyorum! Bizim memlekette yaygın bir deyim olan "Kadeh kulpundan geçmiş adamdan zarar gelmez" sözünü hatırlatıyorum!